Bij een utopie wordt vaak aan het programma van Utopia gedacht, maar volgens historicus Rutger Bregman is dat een misplaatste gedachte. Een utopie is een idee waar een collectief van droomt. Om zelfvoorzienend te zijn kunnen we teruggrijpen naar vroeger ( het tv programma Utopia), waar het leven eenvoudig is, maar waar vaak dezelfde fouten in worden gemaakt. Utopia is daarom volgens Bregman een misvatting. Vroeger was het niet beter, aangezien we veel harder moesten werken om eenvoudige zaken zoals: water, brood, en andere levensmiddelen te kunnen betalen. We zijn in de loop van de geschiedenis alleen maar afhankelijk en rijker geworden en daardoor juist rijker geworden.
Hoe afhankelijker we dus zijn, hoe rijker we worden. We worden rijk van specialisatie, distributie en het dienstbaar opstellen aan andere culturen. We creëren daardoor afhankelijkheid zodat we juist ons vrijer kunnen voelen. Het lijkt een tegenstelling, maar vrijheid bestaat alleen in een bepaalde context.
Wij als individu hebben het meer dan goed, maar wij vinden tegelijkertijd dat we als collectief gefaald hebben. Dit noemt Bregman het optimisme kloof ( wij hebben het goed, maar met samenleven gaat het slecht) Gaan we nog meer werken voor ons geld of krijgen we juist gratis geld? Een basisinkomen bijvoorbeeld. Hierdoor bestrijd je sociale ongelijkheid. Geen betutteling door overheden meer, en je kunt het in je leven goed hebben door dingen te doen die de moeite waard voor je zijn. Dit laatste klinkt als een utopie, maar is volgens Bregman wel degelijk realiseerbaar en toekomstgericht.
Wat is er collectief aan de hand, waar zijn de banen gebleven? We geven 7 miljard uit aan het trainen van werklozen om banen te creëren. Terwijl er gewoon weinig banen zijn. Wat gaan we hieraan doen? Kunnen we gaan denken aan een basisinkomen, gratis geld, of gaan we door met de rijkdom te verdelen over die 20% alle rijksten? Waardoor de overige 80% steeds armer gaan worden.
Een basisinkomen geeft veel voordelen, aangezien we maar een aantal uren per dag hoeven te werken, de gelijkheid tussen sociale klassen worden meer hersteld en er is minder armoede. Wat gaat dat allemaal voor ons betekenen? Om daarover na te denken, is deze onderstaande video geplaatst.
Hoe afhankelijker we dus zijn, hoe rijker we worden. We worden rijk van specialisatie, distributie en het dienstbaar opstellen aan andere culturen. We creëren daardoor afhankelijkheid zodat we juist ons vrijer kunnen voelen. Het lijkt een tegenstelling, maar vrijheid bestaat alleen in een bepaalde context.
Wij als individu hebben het meer dan goed, maar wij vinden tegelijkertijd dat we als collectief gefaald hebben. Dit noemt Bregman het optimisme kloof ( wij hebben het goed, maar met samenleven gaat het slecht) Gaan we nog meer werken voor ons geld of krijgen we juist gratis geld? Een basisinkomen bijvoorbeeld. Hierdoor bestrijd je sociale ongelijkheid. Geen betutteling door overheden meer, en je kunt het in je leven goed hebben door dingen te doen die de moeite waard voor je zijn. Dit laatste klinkt als een utopie, maar is volgens Bregman wel degelijk realiseerbaar en toekomstgericht.
Utopie en het basisinkomen
Eerst moeten we beseffen dat vele banen gewoon verdwijnen door de voortschrijdende technologie. In Amerika is voorspeld dat 47% van de banen binnen 20 jaar verdwijnen.Wat is er collectief aan de hand, waar zijn de banen gebleven? We geven 7 miljard uit aan het trainen van werklozen om banen te creëren. Terwijl er gewoon weinig banen zijn. Wat gaan we hieraan doen? Kunnen we gaan denken aan een basisinkomen, gratis geld, of gaan we door met de rijkdom te verdelen over die 20% alle rijksten? Waardoor de overige 80% steeds armer gaan worden.
Een basisinkomen geeft veel voordelen, aangezien we maar een aantal uren per dag hoeven te werken, de gelijkheid tussen sociale klassen worden meer hersteld en er is minder armoede. Wat gaat dat allemaal voor ons betekenen? Om daarover na te denken, is deze onderstaande video geplaatst.