Actie en kennis en het streven naar balans

Actie en kennis en het streven naar balans kan werken.Evenwicht is trouwens ook nooit het hoofddoel. Evenwicht bestaat gewoon niet. Wanneer je een bal steeds op je voeten laat stuiteren, moet je je voet constant corrigeren.

De bal, de zwaartekracht en misschien de wind, hebben samen haar eigen wetten.
Anders valt de bal op de grond, zo is het met kennis en actie ook.

Wanneer ik aan mijn website werk of wanneer ik een coaching doe, moet er balans zijn in de kennisoverdracht en de actie,  het doen. Met doen bedoel ik:  de ervaring van het uitproberen, proefballonnen opzetten, omgaan met frustraties, vieren van prestaties, enzovoort.

Ik had de neiging om over alles wat ik doe, een boek te gaan lezen en het pas daarna in de praktijk te brengen. Het liefst ging ik ook nog naar een cursus om de kennis zoveel mogelijk te structuren. Hier ben ik van afgestapt. Intuïtief  weet ik dat actie nodig is om de stof meer eigen te maken.

Intuïtie leidt tot meer actie resultaten.

Meer doen, meer reflexie daarna, minder kennisoverdracht via boeken en cursussen ervoor. Of te wel: minder perfectionisme, meer doen. Winston Churchill heeft ooit gezegd: “Perfectionisme leidt tot verlamming”.

Als ik bijvoorbeeld coach, dan geeft externe kennis ( boekenwijsheid) juist een enorme ballast op mijn handelen welke methodiek ik nu wel of niet gebruik. Ook mijn gesprekken zijn dan niet zuiver meer. Voor actief luisteren in het nu, kan je eigenlijk geen, externe, kennis gebruiken.
Ik ben gebaat bij een leeg hoofd en mijn intuïtie, die voortdurend andere wegen zoekt waarbij ik nog nooit aan gedacht hebt. Intuïtie is trouwens niets anders dan  ervaringen die je zowel onbewust als bewust opgebouwd heb. Het  is een peiler waar ik steeds meer op vertrouw.
Ik weet nog goed dat ik als twintiger boeken las hoe ik mijn intuïtie moest gebruiken. Ik moet er nu wel om lachen. Blijkbaar kan je intuïtie gewoon niet aanleren en moet je gewoon eerst heel veel fouten maken. Ik ben 45 jaar geworden om de boeken grotendeels aan de kant te leggen en er gewoon op moet vertrouwen dat het leven zijn richting voor je inneemt, terwijl je ondertussen lekker bezig bent.

Het betekent overigens niet dat je boeken niet meer moet lezen, integendeel, schrijvers van boeken kunnen zorgen dat je zo nu en dan aan reflexie doet. Na een gesprek of het maken van een website, ga ik een dag later, vaak wat lezen,  het komt voor dat er altijd wel wat te lezen valt over het gesprek of handelingen. Het geeft eigenlijk niet wat, indirect is er altijd wel een link naar een thema waar ik het wat moeilijk mee had. Het verschil met vroeger is dat ik nu meer vertrouw dat de kennis zich in mijn systeem aansluit in plaats van andersom.

Hoe ga jij nu die vaardigheden en kennis ontwikkelen, waarmee jij verder kunt? Wat is er voor nodig om een besluit te nemen over je werk, relatie, vriendschappen, clubs? Ga je erover lezen, praten, denken of voelen of een combinatie daarvan? Wat is specifiek aan jou om de zaken anders te doen dan anderen. Mocht je een reactie achter laten, dan moet je dat vooral nu doen! Corrigeren van taalfouten is voor later.

Succes verder!