Eigenwaarde versus maatschappelijke dogma. Ik las in de NRC Handelsblad van gisteren dat de huidige regering ruimtelijk ordening wat liberaler gingen maken. Ons systeem in Nederland vinden zij te strak en te overzichtelijk. Hierdoor is er geen ruimte meer voor eigen initiatief van de burger. De andere kant van dit verhaal is dat mensen die tegen de verdergaande liberalisering zijn, bang zijn voor Belgische toestanden.
Met Belgische toestanden wordt bedoeld, dat iedereen maar zijn eigen kavel mag bouwen zonder overleg met de plaatselijke of provinciale overheid. De angst van mensen die tegen dit regeringsbesluit is dat de grenzen van platte land en stedelijk gebied steeds vager worden en het een zooitje wordt, aldus de krant ( NRC Handelsblad van 14 juni) Verder in de krant las ik dat hoogopgeleide ouders, of ouders die hoge inkomsten hebben, steeds vaker hun kinderen meenemen op wereldreis, ondanks dat de ouders, door die ene wereldreis, een boete riskeren van maximaal € 3800,-.
Het deed me denken aan de jaren en zeventig en tachtig, in de tijden van de dienstplicht. In die tijd had je individuen die tegen elke vorm van een leger waren. Zelfs de vervangende dienstplicht was niet goed genoeg. Jonge mannen werden totaal weigeraars en werden door de Koninklijke Marechaussee van het Ministerie van Defensie thuis vaak opgepakt en voor minimaal 12 maanden in de gevangenis van Nieuwer Sluis ( provincie Utrecht gestopt, omdat zij principieel tegen waren. Deze jonge mannen vochten voor hun principes. Ondanks deze principes gingen zij de bak in en werden door aantal overheidsdienaren in de gevangenis soldaat genoemd. Overheid heilig, welnee dus!
Eigenwaarde is belangrijk, zodra je maar geen schade veroorzaakt aan je medemens.
Als jij vindt dat jouw kinderen recht hebben om samen met jou de wereld in te gaan en de kinderen kennis te laten maken of te confronteren met andere culturen en gebruiken, dan moet jij dat vooral gaan doen. Jouw doelen zijn namelijk altijd sterker dan de wil van de overheid, vrije wil, versus dogma zal ik maar zeggen.
De overheid is een organisatie die namelijk bijna altijd achter de maatschappelijke ontwikkelen achter loopt. Krijg je een boete, dan betaal je die boete, zo simpel is dat. Heb je daar geen zin in, dan ga je maar met je eventuele rechtsbijstandverzekering in verzet. Eigenwaarde waarin je ander mensen niet schaad, staan hoger op de lijst dan de waarden die de overheid voor je verzint.
In het geval van de kinderen heeft de overheid wel een punt. In hoeverre schaadt je de belangen van je kind? Is de wereldreis, een maand, drie maanden of een jaar. Daar zit naar mijn mening wel enig verschil in.
Mocht je twijfelen over deze bovenstaande keuzen, wat ik vrij normaal vind, dan helpt mij het volgende beeld:
Als jij op je sterfbed ligt en je denkt aan die ene wereldreis waar jij met je kinderen geweest bent ( eigenwaarde) versus de maatschappelijke dogma ( boete). Welke plaatje zou jij dan kiezen? Hoeveel procent van de mensen zouden dat plaatje van de dogma kiezen? Denk nog geen 10% om eerlijk te zijn.
Wat maakt het allemaal uit, als je leven vanuit een helikopter ( view) gaat bekijken? Leef lekker je leven, daarna zie je wel weer!
Mocht je een totaal ander opvatting hebben dan hoor ik het graag van je.
Tot horens.
Leo van Veenendaal
