Gezond in de war zijn

In de war raken wordt soms wat lacherig overgedaan. Alsof het bij jou niet voorkomt, maar altijd bij een ander.
Nu heb je volgens mij twee voorbeelden om in de war te raken:

  1. Gezond in de war raken ( bijna iedereen)
  2. Ongezond in de war zijn.

Ongezond in de war zijn, is het onvermogen om niet tijdig te kunnen reflecteren op je eigen handelen.
Je hoeft dus niet depressief te zijn om onder deze tweede categorie te vallen. Je hoeft dus niet psychotisch of zwaar depressief of zwaar drugsverslaafd te zijn om onder deze categorie te vallen.

Gezond in de war is eigenlijk heel simpel: Je vindt iets en je doet er misschien wat mee of je vind er niks aan en dan is het ook goed, maar je kunt het benoemen dat je het even niet weet en je gaat gewoon door waarmee je bezig bent.
Je kunt dus in de war zijn op een gezonde manier, maar er kan ooit een kanteling komen.

Ongezond in de war

Zo las ik laatst het boek van Willem Kieft.
Een oud voetballer uit het Nederlands elftal van de lichting ’88.
Deze man werd pas na het voetbal ongezond in de war.

Kieft

Grotendeels na zijn loopbaan als voetballer kon hij het niet zo met zichzelf vinden. Hij gebruikte wat coke en alcohol om “de leegte”wat mee  op te vullen. Kieft heeft zijn coke en alcoholgebruik pas na 18 jaar gebruik, naar buiten gebracht. 18 jaar out of control. Je weet het rationeel wel wat er aan hand is met je, maar je kunt er niks aan doen. Het geen waaronder je lijdt is groter dan jezelf. Veel problemen vind je buiten jezelf, terwijl jij de enige bent die er wat aan kunt doen.
Een mooie talentvolle man naar “de klote” zien gaan, is aangrijpend om te lezen en te zien.
Hij was namelijk ook laatst bij “De Wereld Draait Door” te gast om zijn boek te promoten.
Dit boek heeft hij overigens niet zelf geschreven.

De grens tussen gezond of ongezond in de war is dun

Mijn klanten kan ik dan ook in bovenstaande twee groepen indelen:

  • Mensen die in de war zijn en het onvermogen hebben, om hun handelen te doorzien en daarop te reflecteren.
  • Mensen die juist wel kunnen reflecteren, maar eigenlijk op een verkeerd spoor zitten en de moed nog niet hebben om er wat aan te doen. Deze mensen noem ik “gezond in de war”, aangezien zij kunnen benoemen dat er wat aan gedaan kan worden, maar het toch even niet doen. Angst voor controleverlies of angst om afgewezen te worden is de grootste rem op het proces van verandering.

Meer naar jezelf wijzen

De mensen die alle ellende wijten aan de buitenwereld of aan hun absolute onvermogen, zie ik als ongezond in de war zijn.
Verantwoordelijkheid is een begrip wat nog niet speelt bij deze groep. De schuld wordt buiten zichzelf gelegd.

Om gezond in de war wat minder op de voorgrond te laten komen moet je stappen nemen buiten je comfortzone. Door bijvoorbeeld ontslag te nemen en werk te doen wat echt bij je past. Voor velen een stap te ver, vanwege inkomstenverlies, statusangst, of andere extrinsieke motivaties. Om te onderzoeken of je echt moet gaan veranderen, kun je vragen stellen als:

Vragen die tot helderheid leiden

  • Ben ik er zeker van als ik mijn baan verlies dat ik ongelukkig word? De logische tweede vraag is eigenlijk een herhaling.
  • Weet ik absoluut zeker dat ik ongelukkig word, als ik mijn baan verlies? Mocht je deze vragen twijfelachtig beantwoorden, kun je verder met de derde vraag.
  • Waaraan merk ik bij mijn gedrag of in mijn lichaam, als ik de gedachte uitspreek: “Wat als ik mijn baan verlies? “

Mocht je het antwoord weten, deel het dan op het reactieformulier.