Wat heeft het brein met de oerknal te maken

Brein  en oerknal hebben niks met elkaar te maken of toch ergens wel?
Ik zag een keer een college van Robbert Dijkgraaf bij de Wereld Draait Door, University. Het college werd door Robbert Dijkgraaf een hoogleraar in de theoretische natuurkunde gegeven. Het ging over sterrenobjecten en hun functies die door de oerknal zijn ontstaan.
Wat ik als leek zag was verbijsterend. Wist jij dat de aarde ten opzichte van de zon de verhouding had van een peperkorrel en een grapefruit? 

Wist jij dat de verhouding tussen de aarde en de maan, twee centimeter is op schaal en dat de weg van de ene kant van het melkwegstelsel naar de andere kant, een weg is van Nederland tot Moskou? Boeiend?? Maakt niet uit. Maar ik ging ervan relativeren.

Exploreren naar het brein is de opgave van de 21e eeuw.

Wat maakte die uitzending zo ontzettende dragelijk, troostrijk en ontzagrijk? Alles is zo groot dat je er met je verstand niet bij kan. Alles wat we over het universum weten is 4%. De rest is nog onbekend en moet nog onderzocht worden.

Net zoals het heelal is het brein, waarvan maar 10% bekend is,  een immense klus om goed onderzoek naar te doen. Het brein kan veel, maar wat precies is nog grotendeels onbekend. Het brein wordt ook wel het orgaan van de 21 eeuw genoemd, aangezien nu pas, via nieuwe technieken, het brein onderzocht kan worden.

Ik leerde van Dijkgraaf dat je de geschiedenis van het universum in 14 encyclopedieën kan indelen. Elke pagina staat voor één miljoen jaar. Elk boek heeft 1000 bladzijden. Het laatste woord uit het laatste deel van de encyclopedie, 13,7 miljard jaar na de oerknal, vertegenwoordigt de Homo Sapiens. Wij dus. We weten dus vrijwel niets. We staan aan het begin. Een veel leuker uitgangspunt, dan in het doemtijdperk uit de jaren 80 van de vorige eeuw. Toen werd de overtuiging geopperd dat het bijna afgelopen was met de mensheid.

Stel meer waarom vragen.

Wetenschappers weten dat in de laatste 4 boeken,zo’n vier miljoen jaar, leven ontstond.  Je kunt in alle vier boeken lezen hoe het met de eencellige afliep. Interessant voor biologen misschien. De meeste mensen willenweten hoe het staat met onze afkomst, talenten, mogelijkheden en onze beperkingen. Wat doen we vooral niet, wat we eigenlijk zouden moeten gaan doen? Daarmee houdt coaching zich bezig.

Een exploratie misschien naar de diepere drijfveren van ons brein, waar de motivatie gehuisvest is. Door de waarom-vraag te stellen, kunnen wij veel antwoorden over motieven e motivatie opleveren. Waarom deze baan, deze levenspartner, deze situatie, in plaats maar steeds maar weer de wat-vraag te stellen. Wat heb ik nodig om die baan, levenspartner, situatie te krijgen. De wat-vraag is gewoon te oppervlakkig. Waarom vragen zijn heel confronterend, maar geven wel richting aan waar jij het eventueel zou kunnen zoeken.

Waarom doen we de dingen die we doen?

Welke risico’s gaan we nemen als we weten dat het leven erg kort is bij nader inzien? Welke talenten en uitdagingen kunnen we exploreren in plaats van werk te doen wat ons niet ligt? Kortom. Door meer je leven te ontwerpen en iets meer risico te nemen om de juiste dingen te doen, hebben we een kans  in de ‘flow’ te raken. De flow is die beweging waar je het gevoel hebt vleugels te krijgen. “In The flow zijn” staat gelijk aan meer rendement door minder inspanning. Juist door minder te forceren en meer in het hier en nu de zaken aan te pakken, overwin je je eigen angsten.

Mocht je meer willen weten over het brein. Kijk dan naar de uitzendingen van: Erik Scherder.