Rijk door specialisme en samenwerking. Negen intenties.

Rijk zijn en blijven kun je het beste illustreren met het potje Nutella.
Laatst zag ik een programma in het programma ‘Tegenlicht’ over Nutella, onze chocopasta. Je zou zeggen dat het van chocola gemaakt is, niets is minder waar.

Nutella is gemaakt van heel veel ingrediënten door mensen uit de hele wereld.
Alle ingrediënten komen uit: Ecuador: Cacao, Papoea-Nieuw-Guinea: Palm olie,  Brazilië: Palm olie, Turkije: Hazelnoten, Frankrijk: vanille, Europa: suiker

In de supermarkt, haal je de chocopasta, voor € 1,50,-,  Dit zijn producten waar een paar eeuwen geleden een fortuin voor werd neergeteld.
Kortom we zijn rijk door samenwerking met andere landen. We delen en geven door export- en import te stimuleren. Hierdoor hebben we meer geleerd om bepaalde zaken beter uit te besteden dan alles zelf te gaan doen.

Rijk door afhankelijk te durven zijn

Dat staat natuurlijk haaks op onze onafhankelijkheid, wat wij ( stiekem) zo graag willen. Ook een rijk mens als Richard Brandson is afhankelijk. Met zijn 50.000 mensen om zich heen die geld voor hem verdienen beseft hij heel goed dat door georganiseerde afhankelijkheid  het rendement op zijn geldstromen het hoogst is. Hij is rijk geworden door op hoog niveau samenwerking te zoeken met mensen die zaken beter kunnen dan hijzelf.

Daarom is het verhaal van Swaab volgens mij ook niet geheel waar dat wij ons brein zijn. Ja, we zijn ons brein, maar dan de breinen van één miljard mensen die met elkaar in  verbinding staan. De visie van Swaab lijkt meer op het 19e eeuwse materialistische biologische beta-wetenschap, zonder ziel en zonder gevoel. Zag hem ooit bij zomergasten uit 2011. Een man die het rationeel allemaal goed kan verklaren, maar toch “The big picture” naar mijn smaak miste. Breinen zijn elastisch en communiceren ook met elkaar en veranderen zelfs ten opzichte van elkaar.

Ongelijkheid is vanzelfsprekender dan gelijk

Wij zijn ons brein is niet geheel een onzinnig titel. Anders geformuleerd: “Wij zijn onze breinen, we interacteren met elkaar, we scheppen hierdoor onze cultuur….Wij reageren op elkaar. Dat is wat de mens maakt. We hebben genen, maar ook nemen , cultureel overdraagbare dingen.” Een citaat van Richard Doggins.
Wij zijn groepsdieren omdat we naakt en kwetsbaar zijn. Een baby moet ons 2 jaar verleiden om eten en drinken te krijgen. Op school zijn we zeer leergierig, we willen vaak de beste zijn, we willen ons van nature onderscheiden, specialiseren. Gelijke monikken, gelijke kappen, is heel Nederlands. In de opkomende landen ( BRIKS) denken zij daar heel anders over. Daar is ongelijkheid een vanzelfsprekendheid een eerste natuur om te overleven.

Op school en in je carrière ga je vriendschappen aan. Door vallen en opstaan veranderen deze vrienden in vriendschappen die meer evenwicht bieden tussen veiligheid en uitdaging. Je weet vaak intuïtief bij wie je moet zijn voor speciale problemen. Je selecteert  en begrijpt dat jij ook iets te bieden moet hebben. Uiteindelijk besluit je voor ander omgevingen, landen, omdat jij er beter van wilt worden. Hoewel een aantal mensen in je directe omgeving je graag tegen wil houden, wat soms ook wel lukt met de kans dat je stagneert, angstig wordt.

Wij zijn dus niet geheel maakbaar, we denken dat we als individu maakbaar zijn…….. Je wordt werkloos  en je hebt geen sociaal kapitaal opgebouwd, eigen schuld, dikke buld kun je dan gaan zeggen. Deels is gedeeltelijk waar, maar als we collectief naar de banen in de wereld kijken, is er veel aan de hand. Waarom hebben wij geen banen op dit moment.  We trekken er wel € 7 miljard voor uit voor het trainen van mensen ( re-integratie), maar er zijn te weinig banen om die matchbaar te maken. Soms moeten we over de grens kijken voor nieuwe mensen, ondanks de hoge werkloosheid.

Nederland is rijk, maar is nog niet toe aan de volgende stap: het basisinkomen

Er is misschien te weinig besef dat we politieke consequenties moeten doorberekenen. Banen verdwijnen omdat de economie veranderd, 47 procent van de banen worden rond 2020 weggesaneerd. Er ontstaat een tegenstelling tussen de laag geschoolde banen en hoger geschoolde banen. Alles wat middenbaan is, schijnt tot 2020 drastisch te krimpen vanwege de toenemende robotisering: Vooral  boekhouders, administratief medewerkers, balie medewekers moet het ontgelden.  Zij kunnen zich NU herbezinnen op andere banen. Je zult veel  scholing zelf moeten financieren, wat investeren in opleidingen is momenteel taboe.

Wat gaan we nu doen met zijn allen? Je moet werken voor je geld. Daar moet je vanaf….dat klinkt absurd. Misschien dat we toch maar een keer weer moeten denken aan een basisinkomen. Geen controles meer op de bijstand, WW, Wajong, kinderbijslag, kindertoeslag, Duo en voor een groot deel ook de belastingen. Moet je eens uitrekenen, hoeveel al die controles kosten. En niet alleen in geld, beheersen/controle  beroepen zijn niet altijd de leukste banen. Bovenop het basisinomen kun je meer aan innovatie doen, zelfstandig ondernemen, iets bij verdienen in loondienst of freelance werken, er onstaat uiteindelijk meer vrijetijd en dus rust voor het gezinsleven en persoonlijke hobby’s. We hoeven niet echt meer. Er is meer tijd om te leven dan te overleven. Een nieuwe tijd of met een chic woord, paradigma is dan aangebroken.

Basis inkomen kan rijk worden stimuleren

Er is een grootste experiment in Canada ( Manitoba in de jaren 70, een van de grootste sociale experimenten uit de geschiedenis)  Een Echte Utopia…. gratis werk voor iedereen. Net zo als de politiek bij ons veel veranderd was dat in Canada ook het geval. Er kwam een conservatieve regering, niemand heeft er meer naar gekeken. De conclusies bij dat experiment zijn de volgende:

• er was 10% minder zorg nodig, mantelzorg kwam daarvoor in de plaats
• schoolresultaten van leerlingen gingen vooruit
• Kostwinnaars gingen nauwelijks minder werken
• Vrouwen gingen eerder met zwangerschap’s verlof

Voorlopig heeft alleen het programma “Utopia” een  basisinkomen. Alleen dat systeem werkt nog niet ;-) Genoeg hierover.

Rijk door een community te bouwen

Sinds enkele jaren ben ik lid/member van een aantal gesloten digitale groepen op FaceBook. Voor elk computerprobleem heeft bijna iemand wel uit die community een oplossing, niet alleen een oplossing, binnen een kwartier wordt er vaak al gereageerd op mijn vraag. Ik kan zeggen  dat ik zeer tevreden ben over deze digitale gemeenschap. Het is niet alleen snel en goedkoop. Het is ook goed om voorbereid te zijn op mijn nog te ontmoeten fysieke netwerk. Als je veel vragen beantwoord en stelt, dus geven en nemen, zullen de mensen je herkennen en het gesprek zal daardoor gemakkelijk verlopen. Er is vertrouwen, de basis om tot een goede samenwerking te komen. Door samenwerking wordt dus ook op kleine schaal rijkdom geboren.

Lees de onderstaande punten goed door. Als je aanvullingen hebt, hoor ik ze graag. Via het contactformulier of reactieformulier zie ik dan je reactie tegemoet.