Lopen en coachen, wat zijn de overeenkomsten?

Hardlopen is een passie van me en vandaag ben ik redelijk op dreef in mijn opbouw naar de  halve marathon. Ik wil het vandaag niet over harlopen alleen hebben, aangezien harlopen veel te maken heef

Ondanks mijn knie blessure, waarschijnlijk een gescheurde meniscus volgens de orthopeed in Utrecht, heb ik vandaag 6 kilometer aan een stuk kunnen hardlopen in Leidsche Rijn.

Een MRI scan ( Magnetic Response Imaging) moet nog wel uitwijzen of ik daadwerkelijk een scheur in de meniscus tijdens het forceren van een hardloopwedstrijd heb gekregen.

Vandaag wil ik het over forceren hebben. Waarom willen wij zo graag presteren, dat jezelf kans maakt om ( gedeeltelijk) gehandicapt te raken? Waarom nog zo hardlopen terwijl je leeftijd alleen nog maar toeneemt en je prestaties eigenlijk afnemen? Kortom wat maakt hardlopen nog steeds interessant om te doen? Waar liggen fysiek en psychisch je grenzen eigenlijk?

Ik geef toe een onderwerp wat te uitgebreid is voor dit artikel, maar het zijn wel vragen die niet altijd beantwoord zijn. Zeker voor de groep senioren die steeds maar groter worden en van hardlopen blijven houden. Misschien dat ik er ook nog een boekje aan ga wijden.

Doel van hardlopen

Het doel van hardlopen is voor mij geen pijn leiden, maar om te komen waar ik nu weer ben, heb ik wat beginnerspijn moeten verduren. Beginnerspijn is pijn in de: zij, voeten, achillespezen, benen, schouders, et cetera. Deze pijn verdwijnt naar een paar weken, als je doorzet. Als je je hardloopschema volgt en je vrij durft te voelen tijdens het hardlopen. Ik bedoel met vrij voelen het overgeven aan de beweging in het nu, zonder na te denken over je verplichtingen, werk, baan, relaties. Dat maakt hardlopen zo fijn. Hardlopen zelf is een mechanische een wat saaie principe, je zet namelijk de ene been voor de ander been meestal in wind en regen.

Wat heeft hardlopen met coachen te maken?  Ook de eerste gesprekken met een coach kunnen moeizaam verlopen. Je wilt niet alles al gelijk vertellen en wat je vertelt, wil je niet altijd een weerwoord hebben bij thema’s die gevoelig voor je zijn. Sommige emoties zie je liever niet verschijnen, terwijl je lichaam daar eigenlijk al jaren op zit te wachten. Zo is het met hardlopen ook.

Je kan je in eerste instantie helemaal niet lekker voelen tijdens het hardlopen. Je piekert je suf of je het allemaal wel aankan en in je hoofd malen de gedachten rond. Eerst pijn, frustratie en verdriet om daarna plaats te maken voor endorfine ( stofje dat geluksgevoel kan geven) Zo is het met coachen vaak ook. De laatste bijeenkomsten zijn vaak ook het meest concreet. Het bestaat uit een stappenplan en op een of andere manier voel je vrij in je doen en laten, net alsof je een aantal zaken hebt opgeruimd.

Tijdens hardlopen ervaar ik die vrijheid ook. Die vrijheid kan je niet voorspellen, ander is het niet meer vrij.  Maar het blijkt echter voor mij zo te werken:

Drie wijsheden:

1. Hoe beter je stappen zet zonder andere gedachten erbij des te minder je last houdt aan allerlei  lichamelijk kwalen en conditionele problemen ( concentratie)
2. Hoe meer je conditie toeneemt en blessure vrij loopt, hoe meer kans je maakt op een vrijheidsgevoel, die los staat van de vrijheid die je met geld oplost. ( puur zijn, in plaats van hebben)
3. Hoe meer je hardloopt, hoe beter je concentratie en scherpte tijdens een werkdag toenemen. ( Je verslapt wat minder, je herstelt sneller van stress en/of hard werken).

Er zijn natuurlijk mensen die nog het een en ander kunnen aanvullen of het totaal anders zien. Deze reacties zou ik graag met je willen delen. Bloggen is zo’n voordeel. Vandaar dat je een reactie op mijn blog kan achterlaten.

Hardlopen is voor mij tegenwoordig meer een meditatievorm dan een prestatievorm. Presteren hoort er ook nog wel bij, maar staat voor mij duidelijk op de tweede rang ten opzichte van meditatie. Hardlopen is een metafoor voor het leven, voornamelijk voor je waardigheid, lichamelijkheid ( gezondheid), mentaliteit en  je creativiteit. Dat laatste, creativiteit is een Eye-opener voor me geweest.

Zonder gedachten over verplichtingen komen er andere geuren, beelden en geluiden voor in de plaats. Een proces waarin je anders tegen de werkelijkheid aan gaat kijken. Zo’n rondje van 6 kilometer hardlopen heeft namelijk dit artikel opgeleverd. Zonder dat rondje was de kans groot dat ik een standaard tekstje had neergeschreven of op de bank in de woonkamer was neergeploft.

Mocht je nog wat willen toevoegen met betrekking tot coachen en hardlopen, dan kan je hieronder bij reacties een tekst schrijven.